- ระหว่างถ่ายภาพ...มีการผงกหัวให้ด้วยหนา
- สังเกตดูตากับเกล็ด
- หลังทานข้าว,ล้างถ้วยชามจาน,เปิดน้ำใส่ถังบรรจุน้ำ
- ก็คัดเลือกเครื่องมือทำความสะอาดบริเวณวัดตามอัธยาศัย
ปล: ทำไป ซ่อมไป...โปรดอย่าถามหาเครื่องไม้เครื่องมือที่พร้อมใช้งาน
ด้ามจอบหักไปหลายเล่ม ค้อน ค้อนปอน หลุด!
เพราะต้องใช้งานหนักสู้กับหินๆๆๆ เพราะนี่เป็นการสร้างวัดจริงๆ เราเริ่มกันจากไม่มีอะไรเลยจริงๆ
ทำความสะอาดเสร็จก็มาลุยทำทางวางท่อ เพราะจุดนี้เป็นทางเดียวที่รถขึ้นมาได้
ต้องร่วมแรง ร่วมใจกัน เพราะมีแต่หินๆทั้งนั้น...
หินนั้น...แม้จักแกร่งปานใด แต่ก็ไม่อาจสู้สองมือแลหัวใจเหล็กของคุณลุง คุณป้า
คุณตา คุณยาย (อายุเพียงสองคนก็เกินร้อย) ในรูป..
ค้อนปอนไม่สะเทือน
โห...ต้องใช้ค้อนปอนนะตอกสะกัด หนักพอดู
อ่ะ...สะกัด(ยืมมา)หรือ...อืม ก็ต้องลองดู
บางครั้งก็ต้องใช้ปัญญา+แรงและลีลา
มื้อที่สองของวันนี้ ก็ราวๆบ่ายห้าโมงแลงเอง
สามัคคีมีกำลัง
ท้องอิ่ม...ก็มาว่ากันต่อ
อย่าเอะไปครับ...ผมจองแล้วก่อนนี้!
ความภาคภูมิใจของชาวภูดานไห...ก็เจ้าถาวรวัตถุชิ้นนี้ชิ้นเดียว
ด้วยเงินบริจาคทุกบาททุกสตางค์ของญาติธรรมทั้งหลาย
เงินเหลือจากสร้างพระและถวายอื่นๆก็วิ่งเข้ามาเคลียร์ระบบน้ำทั้งหมดครับ
ท่านจักไม่ยุ่งเงินสร้างศาลาฯเลย
ปล: รวมทั้งระบบก็กำลังจักวิ่งเข้าเลขเก้าหมื่นแล้วหล่ะครับ
โมทนาสาธุกับทุกๆท่าน...ราตรีสวัสดิ์
เวลาจริง 0:31
