ผมมาถึงที่บ้านกุดหว้าราว 6.30น. ได้จังหวะรอองค์พ่อแม่ครูอาจารย์มาบิณฑบาตร ตอน 7.00น. ยังคงได้เดินติดตามท่านรับบาตร ดังเช่นพวกเราเคยปฏิบัติกัน โดยมีคณะคุณเผอิญ-คุณสมร คุณรังสรรค์ ร่วมติดตามด้วย
จากนั้นกลับยังภูดานไห มาถึงทางขึ้นเป็นถนนอีกเส้นหนึ่งที่ยังไม่เคยขึ้นมาก่อน เป็นถนนที่รถ ลำเลียงวัสดุสิ่งของ อุปกรณ์ต่างๆขึ้นมาถึงลานด้านบนได้ เพื่อความสะดวกในการดำเนินการต่างๆ
รถมาจอดที่ลานข้างกุฏิกาลิก เมื่อลงจากรถได้เห็นถาวรวัตถุในบริเวณนั้นอันได้แก่ ศาลาหอฉัน กุฏิกาลิก แท้งค์เก็บน้ำ และศาลาหลังใหม่ที่กำลังขึ้นโครงเหล็ก ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปหมด ภายในระยะเวลาไม่นานจากคราวก่อนที่มาเมื่อวาระขึ้นปีใหม่
ต่างจากภาพเก่าๆที่เคยเห็น ถึงกับงงทิศอยู่พักหนึ่ง แต่เกิดความปิติอยู่ในใจ เชื่อว่าหลายท่านหากได้มาเห็นคงจะเกิดความปิติเช่นเดียวกัน กับสิ่งที่เราได้มีส่วนกับกองบุญในการสร้างถาวรวัตถุ ณ พุทธสถานภูดานไหแห่งนี้ ซึ่งยังประโยชน์แก่พระพุทธศาสนา ทั้งยังอำนวยความสะดวกแก่ผู้ที่ได้แวะเวียนเข้ามา
ตลอดช่วงเวลาที่ผมพำนักอยู่ที่ภูดานไห ผมก็ได้เห็นถึงประโยชน์อย่างยิ่งของสิ่งเหล่านี้ในการรองรับศรัทธาญาติโยมที่มา แม้กระทั่งตัวผมเอง
แต่ก็ยังเห็นว่ายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังขาดแคลนต่อความจำเป็นของผู้ที่พำนักอยู่ที่นี่ เช่น กุฏิของผู้ปฏิบัติธรรมอันได้แก่ แม่ชี อุบาสิกา ซึ่งไม่ค่อยจะคุ้มแดดคุ้มฝนได้สักเท่าไหร่ ต้องเอาพลาสติกมาคลุมทับหลังคาอีกชั้นหนึ่ง พอบรรเทาน้ำฝนไม่ให้ซอกซอนเข้าภายในกุฏิได้บ้าง
อีกทั้งห้องส้วมห้องน้ำ ดังเช่นที่ท่านสมบัติได้เล่าให้ฟังในบอร์ดจากการมาในวาระก่อน แต่ก็ทราบว่าองค์พ่อแม่ครูอาจารย์และคุณแม่ชม ดำริจะให้ดำเนินการอยู่ แต่ก็คงอยู่ภายใต้กำลังของทุนทรัพย์ที่มี ซึ่งในส่วนนี้หากพวกเราได้ช่วยๆกันตามกำลังของแต่ละท่านแต่ละคน ร่วมแรงร่วมใจร่วมทุนทรัพย์ ก็จะเกิดมีขึ้นและสำเร็จลงได้ จะได้ประโยชน์และอานิสงค์ผลบุญไม่น้อย
ในเรื่องราวอื่นๆ คงมาเล่าสู่กันฟังในโอกาสต่อไป เดี๋ยวจะยืดยาวเกินไปจนเบื่อไปเสียก่อน แต่ก็อยากให้ทราบถึงความเป็นไปของ พุทธสถานภูดานไห อันเปรียบเสมือนเป็นบ้านหนึ่งของเรา เป็นที่พึ่งพักพิงของจิตวิญญานของพวกเราทุกดวง และเป็นดั่งธรรมยาน ที่จะนำพาพวกเราไปถึงฟากฝั่งอันเป็นจุดหมายของพวกเราทุกคน
ขอเจริญในธรรม
นรธ.ภูเบศวร์13 พฤษภาคม 2555
